Thursday 11 September 2014

పద్య రచన - 122


తల్లిదండ్రులెరుగనితరుణినేను
ముద్దుమురిపెమ్ముజూపగఁబొంగి పోయి
మనువు గాంధర్వమైననుమౌని నైతి
బేగి గొంపోవ నారాజ సాగి రమ్మ
నుచు శకుంతలలేఖలోనుడువ,చివర
నతివ కన్నీటి సంతక మతికె నంత
Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)